متن کامل نامه سپیده قلیان از زندان اوین: با دستور وزارت اطلاعات رژیم اسلامی، محکوم به نفی بلد هستم!
سپیده قلیان، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین تهران، در نامه‌ای از زندان اوین، به وضعیت خود در حبسِ در تبعید پرداخته و نوشته است که “جان و نان خانواده‌ام در خطر است.!
سپیده قلیان، زندانی سیاسی که دوره حبس یک سال و سه ماهه خود را در زندان اوین سپری می‌کند، در نامه خود ضمن اشاره به اینکه خانواده‌اش هر هفته مسیر طولانی دزفول تا تهران را طی می‌کنند،نوشته است: “پنج سال است که به دستور وزارت اطلاعات به نفی بلد محکوم شده‌ام.”
سپیده قلیان در ادامه نامه‌اش گفته است: “هر بار با ادامه‌ی روند تبعید به من محرز شده است که حرف نماینده سازمان زندان‌ها در زندان بوشهر درست بود: جنازه ا‌ت به خوزستان بازخواهد گشت.”
سپیده قلیان، شهریور ماه ١۴٠٢، توسط شعبه ۱۲۰۷ دادگاه کیفری مجتمع قضایی رژیم اسلامی درتهران با نام کچویی به ریاست قاضی شمس‌الدین جلیلی پیران به اتهامات “کشف حجاب و اصرار بر ارتکاب جرم در جلسات دادگاه” به یک سال و سه ماه حبس تعزیری با احتساب ایام قبلی بازداشت محکوم شد. این پرونده با شکایت بازجو خبرنگار آمنه سادات ذبیح‌پور علیه سپیده قلیان گشوده شد.
باید اضافه کرد که سپیده قلیان در اردیبهشت ماه سال جاری نیز توسط شعبه ۲۶ بیدادگاه رژیم اسلامی، بابت “توهین به خامنه ای” به دو سال حبس تعزیری محکوم شده بود که این حکم بعدها توسط شعبه ۳۶ بیدادگاه رژیم اسلامی در تهران عیناً تایید شد.
سپیده قلیان، که روز چهارشنبه ٢۴ اسفند ماه ١۴٠٢، در حالی که به تازگی آزاد شده بود، بار دیگر در مسیر تهران به دزفول توسط تروریست های رژیم اسلامی بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. سپیده قلیان پیشتر نیز طی سال‌های ١٣٩٧ و ١۴٠٠ نیز، توسط نیروهای حکومتی بازداشت شده و به حبس محکوم شده بود.
متن کامل نامه سپیده قلیان به شرح زیر است!
با دستور وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی، محکوم به نفی بلد هستم.
سالهاست که در تبعید به سر می‌برم. طی این سال‌ها برای رفع این حکم دست به هر کاری زده‌ام؛ نامه نگاری، مذاکره، مناقشه، تحصن، اعتصاب. گفته‌ام جان و نان خانواده‌ام در خطر است، هر هفته طی کردن هزاران کیلومتر راه مصیبت است. اما هر بار با ادامه‌ی روند تبعید به من محرز شده است که حرف نماینده سازمان زندان‌ها در زندان بوشهر درست بود: جنازه‌ت به خوزستان بازخواهد گشت.
علی ایحال در این مصیبت‌کده که ملتمان مرگ را نفس می‌کشد صحبت از رنج نفی بلد برای من و خانواده‌ام شاید بی‌جهت باشد. نفی بلد من در برابر اینکه جمهوری اسلامی در روز روشن می‌تواند کودک ۱۶ ساله را سلاخی کند هیچ است. اما این نامه را ثبت کردم که بگویم اگر این کیلومترها روزی قاتل خانواده‌ام شد، یادمان باشد که به غیر از مذاکره و مناقشه با نامسئولین نامحترم جمهوری اسلامی و تحصن، اعتصاب و نامه‌نگاری با آنها، به مردم نیز گفته‌ام: من سپیده قلیان پنج سال است که به دستور وزارت اطلاعات به نفی بلد محکوم شده‌ام!
سپیده قلیان
آذر ۱۴۰۲ زندان اوین
