حسن روحانی “قهرمان” کدام داستان! در حاشیە سخنرانی روحانی برای زنان در مراسم شام “افطار” – سعید آرمان

مقالات

حسن روحانی در مراسمی بە بهانە آخرین شب ماە رمضان در میان صدها زن (محجبە و نیمە محجبە) با قرائت چند دقیقەای از آیات ملال آور قرآن و در مدح ماە رمضان و در ادامە فرصت را غنیمت شمرد و شروع کرد بە سخنانی علیە جناح رقیب کە انسانها را بە خوب و بد تقسیم می کنند، در صورتیکە خدا چنین نیست. روحانی در ادامە از مضرات تجسس و کند و کاو در زندگی خصوصی مردم صحبت و بە تفکر سنتی پرداخت کە در زندگی خصوصی مردم و میزان دینداری و غیرە آنان دخالت میکند.

جناب روحانی فراموش کرد کە بە زنان حاضر در جلسە بگوید کە بمدت ١۶ سال مسئولیت عالی ترین نهاد امنیتی جمهوری اسلامی، یعنی “شورای عالی امنیت ملی” را برعهدە داشتە است کە بە عملکرد کلیە نهادهای امنیتی حکومت اسلامی در ١۶ سال ریاست بر آن اشراف داشتە است و در راستای حفظ نظام خط دهندە بودە است و اساس کارش تجسس در زندگی مردم در ابعاد سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و حتی رخت و خواب مردم بودەاند. روحانی وقتیکە خطاب بە حاضرین در جلسە جناح رقیبش را تلویحا (همچنانکە در جمهوری اسلامی رایج است) مورد نقد قرار میدهد انگار خود از کرە دیگری بە زمین آمدە، مشغول صحبت است. او داهیانە چنین میگوید: احترام بگذاریم بە نظرات مردم، بە تفکرات مردم… ما در هیچ نمازی، روزەای، صدقەای و … بین مرد و زن فاصلەای نگذاشتەایم و خانمها در همە سطوح برابر هستند. اما باید در سطوح اجرایی نیز باشند و در ادامە می گوید، خانمها باید قدم بە قدم بروند جلو و بعضی از امور اجرایی هست باید با حوصلە این راە را طی کنند، اما باید با تامل این قدمها را بردارند. (خط تاکید از من است)

٣٨ سال است زنان را تحت فشار قرار دادەاند و این و آن آخوند کپک زدە در قم و مشهد و تهران فتوای چگونە پوشیدن و چگونە زندگی کردن و غیرە برایش صادر می کنند و عاقبت جناب خامنەای نیز میگوید امر زنان خانەداری است و بهترین کار نگهداری از کودکان و همسرانشان است. علیرغم این همە فتواها باید با “حوصلە” و با “تامل” قدم بردارند. آیا او نمیداند کە زنان ایران آنچە را کە تاکنون بدست آوردەاند بە یمن تلاش خودشان و مبارزە خودشان علیە قوانین متحجر اسلامی بودە است؟!

نقش روحانی در تحمیل حجاب در ابتدای انقلاب:

بعد از سرکوب انقلاب توسط ضد انقلاب اسلامی و قدرت گیری روز افزون خمینی و یارانش، حسن روحانی در اولین اقدام در سال ۱۳۵۸بە قول خودش موظف به “ساماندهی ارتش و پادگان‌ها” شد. روزهایی کە زنان جزو اولین بخش جامعە بودند کە در ابعاد وسیع بە خیابانها ریختند و ضدیت خود را با قوانین زن ستیز اعلام و گفتند: “نە روسری نە توسری”! او بنا بە گفتە خودش کە بە صورت تصویری موجود است چنین شروع میکند:

ما آمدیم و همون روزها کە این بحث مطرح شد مسئولیت اینکار را بعهدە گرفتیم، تو کمیتە و ستاد مشترک گفتیم کە ما از اول باید از ارتش شروع کنیم. اگر بناست الزامی بشە باید از نیروهای مسلح شروع کنیم و اینان اطاعت کنند.

“ما در ستاد مشترک همە را جمع کردیم، عدد زیاد نبودند ٢٠ یا ٣٠ نفر بودند، یکی دو نفر با روسری بودند و بقیە بی حجاب بودن، من رفتم براشون صحبت کردم. گفتم فردا باید همە با روسری بیائید، اینجا نظامی است، اینجا ارتش است و مقررات ویژە خودشو دارد و امام فرماندە شماست. آیات و روایات و بحث آخرت و … و محیط را سالم میکند و …  خلاصە تهش هم اولتیماتوم دادیم کە از فردا هیچکس نباید بدون حجاب بیاد. خیلی اونجا قر زدن و داد زدند و بە دژبان گفتیم کە فردا هر کس بدون روسری اومد راهش ندهید. بعد رفتیم نیروی هوایی، اونجا زیاد بود عددشان، شلوغ کردند و گفتیم این دستور است و هر نکتەای دارید و غیرە و این بە خاطر اخرت و دنیاتون و … در اخر گفتم ما کە نمیگیم چادر سرتان کنید و چیزی نیست باید با روسری بیائید از فردا کسی بدون حجاب نمیآد و از اونجا بە نیروی دریایی رفتیم و بە این صورت ما همە را ملزم بە اجرای روسری کردیم”.

 این بخشی از سخنان و عملکرد “ولتر اسلامی” و “مدافع حقوق زنان و مبارز خستگی ناپذیر و تجدد خواە علیە سنت گرایان” درون نظام اسلامی است. نظامی کە مخرج مشترک خمینی و خامنەای و روحانی و خاتمی و لاجوری و خلخالی و غیرە است و همە خود را مخلص و چاکر آن میدانند. هنوز روحانی در رکاب خمینی جلاد بە این مسئولیت سپردە نشدە بود کە زنان در اولین روز جهانی زن بعد از قیام در (١٧ اسفند ١٣۵٧ برابر با ٨ مارس ١٩٧٩) در ابعاد دەها هزار نفرە در دانشگاەها و خیابانهای تهران بە اعتراض برخاستند و گفتند: “آزادی نە شرقیست نە غربیست، جهانی است”. “ما انقلاب نکردیم تا بە عقب برگردیم”. “در طلوع آزادی جای زنان خالیست” و دەها شعار دیگر در اعتراض بە فرمان ارتجاعی خمینی مبنی بر اجباری کردن حجاب. هزاران زن مبارز بدست جلادان حکومت اسلامی سلاخی شدند و بە اعدام محکوم شدند. لمپنهای اسلامی را در خیابانها علیە زنان رها کردید تا بر پیشانی آنها پونز بزنند و “شئونات” اسلامی را رعایت کنند و بە صورت زنان اسید پاشیدند و با چاقو بە جانشان افتادند. جناب روحانی این است عطوفت اسلامی شما و حکومت تان، هنوز کە هنوز است در سایە حکومت شما در بعد از حملە داعش بە صورت زنان اسید پاشیدە می شود و شما و حکومت تان هیچ اقدامی نمی کنید.

روحانی در بخش دیگری از سخنانش چنین می گوید: “باید در جامعە افکار همدیگر را بپذیریم، احترام بگذاریم بە افکار مردم و نظرات مردم. این چە تفکریست کە جنس برتر داریم. کی گفتە کە مرد برتر است و یا زن پایین تر است”؟ شیادی جناب روحانی حد و مرز نمی شناسد. در حکومتش زن نمی تواند قاضی بشود، شهادت دو زن برابر با یک مرد است و … این هم برابری از نوع اسلامی. او باز هم در اوج ریاکاری می گوید: “ما این تفکر سنتی غیر دینی و غیر اسلامی را نمی خواهیم، در تفکر اسلامی ما امتیازی برای مردان قائل نیستیم. بلە تفکر سنتی هست کە مرد را برتر میداند، اما این تفکر اسلامی نیست و یا مردسالاری، اما این تفکر اسلامی نیست و ما امتیازی برای مردان قائل نیستیم”.  بە روحانی باید برای این همە جسارت مدال شیادی داد. قوە مقننە و قضائیە مملو از وضع قوانین متعفن اسلامی ضد زن هستند، اما در روز روشن حاشا می کنند. نکند این قوانین مربوط بە حکومت لائیک فرانسە باشند کە در ایران بە اجرا در میآیند؟!

زنان ایران علیرغم تلاش بی وقفە برای شرکت در دانشگاەها و احراز مدارج عالی باز هم در ایران از درصد بالایی از بیکاری رنج می برند و شرایط نابرابری در محیط کار بە آنان تحمیل می شود. اعلام بیکاری میلیونها دختر با تحصیلات عالی در ایران که طبق آمار رژیم از ٢٠ میلیون زن جوان تنها ۶ درصد شاغل هستند نمونە بارز این تبعیض وحشیانە نسبت بە زنان است. دیروزحسن روحانی برنامە دولتش را برای ایجاد ٩٧٠ هزار شغل اعلام نمود کە امروز پنجشنبە هشتم تیرماە اسحاق جهانگیری معاون اول او اعلام نمود کە نرخ بیکاری ۱۲ درصد است و یک نماینده مجلس گفت که سالانه ۸۰۰ هزار تحصیل کرده به آمار بیکاران در ایران اضافه می شود او در ادامە می گوید نرخ بیکاری در میان تحصیل کردەها بالای ٢۵ درصد است.

ارزش مصرف سخنان روحانی برای زنان در مراسم شام “افطار” علیە جناح رقیب و برای خاک پاشیدن بە چشم رای دهندگان و بویژە زنانی کە امید واهی بە تغییرات اپسیلونی در نظام اسلامی بستەاند، می باشد. حسن روحانی نمیتواند قهرمان دو داستان باشد. او قهرمان تحمیل روسری و بعدها حجاب بر سر زنان بود در سال ١٣۵٨ و امروز بعد از ٣٨ سال قهرمان “تساوی زنان با مردان” آنهم در ضد زن ترین نظام سیاسی تاریخ. این شیادی را جنبش برابری طلبی زنان ایران خنثی میکنند.

 

٢٩ ژوئن ٢٠١٧

٩ تیر ١٣۵٩