اعدامهای این روزها و گسترش سرکوبگری و تحمیل شرایط امنیتی از تبعات مخرب تحمیل شده بر جامعه در جریان دوازده روز جنگ ارتجاعی و تشدید آن در دوره آتش بس است. جمهوری اسلامی به شدت ضعیف و زبون شده در این جنگ، نفس بقای خود را فریبکارانه پیروزی مینامد. رژیم تروریستی اسلامی که جنگ را با تروریسم دولتی آمریکا و اسرائیل باخته، اما در جنگ با مردم کوتاه نمیاید و آن را تشدید میکند. میخواهد انتقام شکست اخیر را از مردم بگیرد. همان سناریویی که در ماههای پایانی جنگ ایران و عراق اتفاق افتاد. “امام راحل” و جلادشان در مقابل دولت وارتش بعث عراق تمکین کرد و “جام زهر” نوشید. همزمان زبونی خود را با انتقام از مردم و تشدید سرکوب و دست زدن به قتل عام هزاران زندانی سالها به اسارت درآمده، گرفت. خامنه ای جبون تر از خمینی، “جام زهر” قویتر از مورد قبلی را قورت داده اما باتردستی آخوندی آن را پیروزی معرفی میکند. دیروز پنجشنبه بیشت و ششم ژوئن در همین دوره آتش بس و غیرجنگی از “سلول مخفیگاهش” از ترس به قول خودش “دشمن” چند دقیقه ای از او رونمایی شد و رنگ پریده و با صدای لرزان، بیشرمانه پیام چند لایه “پیروزی” را اعلام کرد. اینها در تقابل با دولتهای اسرائیل و آمریکای جنایتکار همانند خودشان اهل تسلیم و تمکین اند، اما در جنگ با ما کارگران و مردم گستاخ و تا لحظه شکست قطعی کوتاه نمیایند.
هشدار
تشدید سرکوبگری و دستگیریهای وسیع و دور دیگر از اعدامها در جریان این جنگ وبعد از آن را باید جدی گرفت. میخواهند تبعات مخرب این جنگ را به “فرصت” کوبیدن جامعه تبدیل کنند.اگر بتوانند، نه تنها اعتصابات و اعتراضات و مبارزات جاری را میکوبند، فراتر ازآن میخواهند انتقامشان را از سازماندهندگان و شرکت کنندگان یک دهه اخیر خیزشهای انقلابی همچون دی ماه ۹۶ و آبان ۹۸ و خیزش انقلابی چند ماهه بعد از قتل ژینا امینی و فعالین و پیشروان هزاران اعتصاب کارگری، تجمعات اعتراضی فرهنگیان و معلمان و پرستاران و بازنشستگان و رانندگان کامیون بگیرند. در یک جمله اگر بتوانند، میخواهند دهه شصت قتل عام جمعی و سرکوب وخون و اعدامها را زنده کنند.
کورخوانده اند! شرایط احیای “دهه شصت و خدای دهه شصت مورد علاقه خامنه ای” به گذشته متعلق و مرده است. اگرچه، حکومت جنایتکار حاکم و شکست خورده از بیرون، هنوزدر درون قدرت سرکوب و اعدام و کشتار را دارد، اما پوسیدگی و پوشالی بودن نیروهای نظامی و امنیتی و سرکوبگرشان خود را نشان داده است. قدرت سرکوب گذشته را ندارند. مهم اینست اکثریت عظیم جامعه نود میلیونی ایران در صف دشمن جمهوری اسلامی اند و نمیخواهند سربه تن این رژیم هار بماند. جامعه و مردم دوباره قد علم میکنند و جنبشهای اعتصابی و اعتراضی و انقلابی پیامدهای مخرب بلای جنگ کنونی را خنثی و دوباره به میدان میایند.
با اینحال در همین دوره بعد از جنگ با هوشیاری و متحد و سازمانیافته باید عمل کرد. با چشمان باز باید اوضاع را دید. وظیقه رهبران و پیشروان کارگری و دیگر جنبشهای اجتماعی رادیکال و همه نیروهای چپ و کمونیست در داخل و خارج کشور است، با اتحاد مبارزاتی محکم ترفندهای مختلف جمهوری اسلامی و مشخصا تشدید سرکوبگری و اعدامها و گسترش دستگیریها را خنثی کرد.
٢۶- ۶- ٢٠٢۵
