فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل طی بیانیه ای اعتراضی به تاریخ ۷ تیر ۱۴۰۱ خواهان آزادی فوری رضا شهابی، حسن سعیدی و دیگر کارگران و معلمان و فعالان بازداشتی از روز جهانی کارگر به این سوی شده است.
در بیانیه فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل آمده است: “رضا شهابی، رهبر سندیکایی در ایران، بدنبال تظاهرات های روز جهانی کارگر، بار دیگر در زندان، تحت شکنجه، محرومیت از دسترسی به امکانات پزشکی و در اعتصاب غذا به سر می برد. فدراسیون جهانی کارگران حمل ونقل به طیف گسترده‌ای از تشکل هایی می‌پیوندد که دستگیری و رفتار وحشیانه با او توسط یک حکومت مستبد، که صرفاً به دلیل فعالیتهای قانونی صنفی بر او تحمیل شده است، را محکوم کرده اند”.
استفان کاتن، دبیرکل آی تی اف، در این بیانیه اعلام کرده است که آنها مطلع هستند رضا شهابی در زندان اوین به سر می برد و بر اثر ضرب و شتم، مربوط به زندانهای متعدد، از کمردرد شدید و گردن رنج می برد. او همچنین یک بیماری مزمن قلبی دارد. او در حال حاضر در اعتراض در اعتصاب غذا است و بنابراین می‌توان انتظار داشت که وضعیت او به طور مداوم بدتر شود.
دبیر کل فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل ادامه میدهد: “با اینوجود آنها به شکنجه او ادامه میدهند. وضعیت فراتر از افتضاح است. ایران حتی ابتدایی ترین حقوق انسانی این مرد و بسیاری از مردم را زیر پا می گذارد. ما خواستار انتقال فوری رضا شهابی به بیمارستان و توقف حبس و شکنجه وی هستیم”.
فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل همچنین تاکید کرد که رضا شهابی عضو هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، که از اعضای فدراسون جهانی کارگران حمل و نقل است، می باشد. او و تعداد کثیری از فعالان صنفی در دنباله اعتصابات و اعتراضات به دستمزدهای پایین و پرداخت نشده دستگیر شد. معلمان، کارگران و فعالان اجتماعی زیادی و همچنین ۱۱ کارگر اتوبوسرانی تهران در این مدت دستگیر شدند. “حسن سعیدی، یکی از اعضای سرشناس سندیکای کارگران شرکت اتوبوسرانی تهران در ۲۸ اردیبهشت بازداشت شد و شهابی در ۲۲ اردیبهشت. خانواده‌های فعالان کارگری و معلمی که در حال حاضر در زندان اوین محبوس هستند، از دسترسی به عزیزان خود محروم شده‌اند”.
آی تی اف همچنین گزارش میدهد که رضا شهابی “در سال۲۰۱۰ به دلیل اعتراضات مشروع توسط دولت ایران زندانی شد. او در سال ۲۰۱۴ به دلیل کمردرد شدید، اختلال در عملکرد کبد و کلیه و مشکلات قلبی که همگی مربوط به شکنجه او در زندان بود در بیمارستان بستری شد. در سال ۲۰۱۷، او دوباره دستگیر شد و در مارس ۲۰۱۸ آزاد شد”.
استفان کاتن در عین حال تاکید کرد: “رضا شهابی فقط یک مورد از آزار و اذیت طولانی مدت رهبران اتحادیه های صنفی کارگری توسط دولت ایران است. «ایران علیرغم تصویب کنوانسیون‌های سازمان جهانی کار، بارها و بارها زیر پا گذاشتن کامل این حقوق اولیه را نشان داده است. حکومت حق آزادنه تشکل، آزادی بیان، گردهمایی، اعتراض و اعتصاب را که همه در کنوانسیون های سازمان جهانی کار گنجانده شده اند، انکار می کند”.
آی تی اف ادامه میدهد: “اعتراضات کارگری به دلیل اقتصاد در حال فروپاشی ایران آغاز شده اند، جایی که هزینه‌های زندگی به طور چشمگیری افزایش یافته است، اما دستمزدها پایین مانده اند. در برخی موارد کارگران اصلا حقوق دریافت نکرده اند. واکنش اقتدارگرایانه به اعتراضات در ایران غیرعادی نیست، اما به نظر میرسد این بار بویژه وحشیانه تر بوده است، احتمالاً به این دلیل که حکومت برای کنترل وضعیت اقتصادی در تقلا به سر می برد”.
.
در پایان بیانیه، فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل، ضمن تاکید بر اینکه دولت ایران نمی تواند با سرکوب کارگران مشکلات خود را حل کند، اعلام نمود: “ما از دولت ایران می خواهیم که فورا و بدون قید و شرط تمامی کارگران اتوبوسرانی، معلمان، فعالان کارگری و حقوق بشری را که برخلاف حقوق انسانی خود در زندان به سر می برند، آزاد کند. ایران باید به سرکوب کارگران و فعالین صنفی پایان دهد و به حقوق آنها احترام بگذارد”.
چاره زحمت کشان وحدت وتشکیلات
