فعالین کارگری خار چشم جمهوری اسلامی علیه تهدید و بازداشت فعالین کارگری- رحمان حسین زاده

مقالات

تهدید و بازداشت و شکنجه فعالین کارگری ادامه دارد. در شرایطی که اسماعیل بخشی و سپیده قلیان و تعداد دیگری از فعالین کارگری و جنبش معلمان در زندانند، در همین هفته جعفر عظیم زاده دبیر اتحادیه آزاد کارگران و پروین محمدی نایب رئیس این تشکل دستگیرو اکنون در زندان بسر میبرند. در همه سالهای اخیر مداوما فعالین کارگری از شهرها و مراکز و رشته های مختلف کارگری زیر تهدید و ضرب بوده اند، اما در این سالها و د ر همین یکسال اخیر گسترش اعتصابات و اعتراضات کارگری نه فقط رشد کمی و ابعاد بسیار وسیعتر به خود گرفت، بلکه کیفیتا موقعیت جدیدی در جنبش کارگری و در جنبش اعتراض توده ای علیه وضع موجود و جمهوری اسلامی پیدا کرده است. این مبارزات دهها و صدها فعال آگاه و جسور و رادیکال کارگری را به جلو صحنه کشانده است. عروج جنبش اعتصابی شکوهمند در نیشکر هفت تپه و فولاد اهواز در دوره اخیر این واقعیت را مسجل کرده است. به نظرم جمهوری اسلامی خود بیشتر از همه میداند، این تهدید و بازداشت ها دیگر نمیتواند روند پیشروی جنبش کارگری را سد کند. میداند تناسب قوا به نفع مبارزه کارگری و آزادیخواهانه عوض شده و این ترفند کارایی گذشته را ندارد، اما با این اقدامات باز هم میخواهد قلدری خود را به رخ بکشد، میخواهد نشان دهد،هنوز امکان زورگویی و بگیر و ببند را دارد. میخواهد در مقابل روند روبه رشد جنبش اعتراض کارگری مانع ایجاد کند. اما کور خوانده است. جنبش کارگری نبردکنان و بخشا در شرایطی که بخشی از فعالین و رهبرانش در کنج زندان بوده اند، جلو آمده است. در همین دوره در وضعیتی که اسماعیل بخشی رهبر رادیکال نیشکر هفت تپه در بازداشت بود، ۴۱ نفر از فعالین فولاد اهواز در زندان بودند، اعتصاب و اعتراض این دو مرکز در راس تحول مبارزاتی توجه جامعه را به خود جلب کرد. هدایت و رهبری این اعتصابات و اعتراضات اساسا مدیون نقش آگاهانه و مبتکرانه همین فعالین کارگری است. به همین دلیل فعالین کارگری به خار چشم جمهوری اسلامی تبدیل شده اند. تهدید و زندان شکنجه عکس العمل استیصال آمیزجمهوری اسلامی در مقابل رهبران و فعالین کارگری است. بخشی از استیصال جمهوری اسلامی در این واقعیت خود را نشان میدهد، که در این دوره و بعد از مدت زمان کوتاهی البته با وثیقه های سنگین مجبور میشود،فعالین کارگری دستگیر شده را آزاد کند. آزادی همه فعالین کارگری فولاد اهواز، آزادی محمد خنیفر از کارگران نیشکر هفت تپه و به مرخصی آمدن موقت علی نجاتی این وضعیت را منعکس میکند.
در هر حال تهدید و دستگیری و بازداشت و زندان و شکنجه فعالین کارگری و همه فعالین اجتماعی و سیاسی را توسط جمهوری اسلامی با قدرت مبارزاتی باید سد کرد. بازداشت جعفر عظیم زاده، پروین محمدی و ادامه زندان اسماعیل بخشی و سپیده قلیان و دست اندرکاران نشریه گام و همه معلمان دربند قویا محکوم است و به فوریت باید آزاد شوند. در داخل و خارج کشور سازمانیافته تر و قدرتمندتر از پیش باید برای آزادی فوری کارگران و معلمان زندانی و همه زندانیان سیاسی لازمست اقدامات مبتکرانه در دستور کار بگذاریم.